Οι Ζαπατίστας κλείνουν 20 χρόνια αγώνων ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό, τον καπιταλισμό και το φασιστικό διεφθαρμένο Μεξικάνικο κράτος. Εξασφαλίζοντας μέχρι σήμερα την αυτονομία σε 5 αυτόνομους δήμους, σε 5 αυτοοργανωμένα κέντρα, που τα ονομάζουν Caracoles. Αυτόνομες, αυτοοργανωμένες περιοχές που η εξουσία έχει περάσει αμεσοδημοκρατικά στις γενικές συνελεύσεις των κατοίκων, ανδρών και γυναικών. Φυσικά με τους Ζαπατίστας, να χουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων, εξασφαλίζοντας όμως την ηγεμονία και όχι την κυριαρχία επί των ζητημάτων. Και αυτή είναι η μεγάλη κατάκτηση έως τα τώρα των Ζαπατίστας, εξασφαλίζοντας στους αυτόχθονες μια εξεγερμένη αξιοπρέπεια, που τους την είχε αφαιρέσει το Μεξικάνικο κράτος.
Το κίνημα των Ζαπατίστας είναι ένα νέο κίνημα που δεν μοιάζει με τα έως τα τώρα ανταρτικά αριστερά κινήματα. Είναι ένας εκλεκτικός συνδυασμός μαρξισμού, αναρχισμού, ρομαντικού αντικαπιταλισμού και των αυτοχθόνων ινδιάνικων κοσμοθεωρήσεων. Οι Ζαπατίστας δεν επιθυμούν να μπουν στο πολιτικό παιχνίδι, επιλέγουν το μακρύ ταξίδι προς την απελευθερωτική αυτοσυνειδησία, δίχως να μετατρέπονται σε σωτήρες ή εξουσιαστές.
.
Δεν συνάντησαν κάποιες θεωρήσεις της μετα-αυτονομίας, οι θεωρητικοί της μετα-αυτονομίας, όπως ο Τζον Χολογουέϊ τους «συνάντησε» και είδε ένα μοντέλο για το πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο δίχως να πάρουμε την εξουσία. Είχαν την πρόνοια να μην μπλέκουν ή καλύτερα να απεμπλακούν νωρίς από τα διάφορα αντινεοφιλελεύθερα μέτωπα με ηγεμονικό το ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας, που συνετρίβησαν με την αρχή της κρίσης.
Πρόκειται για ένα αυθεντικό επαναστατικό κίνημα που ερευνά τον δικό του ανατρεπτικό ρόλο δίχως να θεωρεί πως μπορεί και πρέπει να γίνει μοντέλο, το παγκόσμιο μοντέλο για άλλες απόπειρες.
Ιδιαίτερα μετα την 6 Διακήρυξης της Ζούγκλας Λακαντόνα επιχειρούν να οικοδομήσουν ένα πλατύ αντιθεσμικό, αντιεξουσιαστικό αντικαπιταλιστικό μέτωπο που δεν θα μπλεχτεί με το κομματικό σύστημα, αλλά θα γενικεύσει την ανατρεπτική πορεία και λογική. Με γνώμονα και οδηγό την αυτοδιαχείριση, την αυτοοργάνωση, την δημοκρατία, την ισότητα, την ελευθερία και την εξεγερμένη αξιοπρέπεια.
Έναν χώρο που «ίσως βρούμε κοινά σημεία όλοι εμείς που είμαστε απλοί και ταπεινοί και, όλοι μαζί, οργανωθούμε και συντονίσουμε τους αγώνες μας που τώρα είναι μοναχικοί και διάσπαρτοι… Για να βαδίσουμε μαζί για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη που μας αρνούνται».
Το πλέον σημαντικό και καθοριστικό στην περίπτωση των Ζαπατίστας είναι η πρόθεση και η επιλογή τους να μην το παίξουν πολιτικοί σωτήρες. Η επιλογή τους να δώσουν, να μεταβιβάσουν την εξουσία στους αυτόνομους δήμους στις γυναίκες και τους άνδρες που κατοικούν εκεί, στις γενικές συνελεύσεις. Φυσικά γνωρίζουμε η καλύτερα φανταζόμαστε πως παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων και πως αυτή η κατάσταση συνιστά μια δυαδική εξουσία που δεν απειλεί ακόμη την κεντρική κρατική εξουσία και για αυτό σε μεγάλο βαθμό την ανέχεται και σε ένα άλλο βαθμό δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
Η συγκεκριμένη αντίληψη των Ζαπατίστας είναι κάτι που θα πρέπει να μπολιάσει όλα τα επαναστατικά απελευθερωτικά κινήματα και από αυτή την οπτική μπορούμε να πούμε πως αποτελούν παράδειγμα.
Δηλαδή σε πιο βαθμό η επαναστατική πρωτοπορία πάρει αυτή την εξουσία στο όνομα της τάξης, του λαού, των εξεγερμένων η παίξει το ρόλο του κρυφού «κυβερνήτη», σε μια πρώτη φάση και αποχωρήσει τελείως από τα πράγματα σε μια δεύτερη, αφήνοντας την διοίκηση των πραγμάτων στις γενικές συνελεύσεις.
Από την άλλη πλευρά ας μην έχουμε αυταπάτες, η γραφειοκρατία μπορεί να δημιουργηθεί ακόμη και με ένα αντιεξουσιαστικό τρόπο, όπου οι αόρατοι «κυβερνήτες» μετατρέπονται σε αόρατοι δικτάτορες, μην δίνοντας πουθενά λογαριασμό. Συχνότατα ο δρόμος προς την κόλαση κτίζεται με τις καλύτερες των προθέσεων. Και αυτό εξαρτάται τόσο από την ποιότητα της πρωτοπορίας, όσο και απ την συνείδηση των λαϊκών μαζών.
Πάντως οι Ζαπατίστας και στο συγκεκριμένο χώρο και τόπο διαχειρίζονται τα ζητήματα της εξουσίας με αριστοτεχνικό τρόπο, μετατρεπόμενοι σε σοφούς «σαμάνους»- «βασιλιάδες». Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε.
Δημήτρης Αργυρός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου